Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος είχε πει πως “η τραγωδία της ζωής είναι ότι γερνάμε πολύ νωρίς και μαθαίνουμε πολύ αργά”. Και δεν είχε (φαντάζομαι) γνωρίσει τον Γιώργο Βασιλακόπουλο. Δεν ξέρω πόσο γρήγορα γέρασε, προσωπικά τον θυμάμαι πάντα… μεγάλο ηλικιακά, όμως δεν έχει μάθει πολλά. Κυρίως ότι δεν έχουμε όλοι μνήμη χρυσόψαρου!
“Θα πρέπει να μην στεκόμαστε στους απόντες, αλλά στους παρόντες”, είπε αναφερόμενος στον Νίκο Γκάλη. Μια ανεπιτυχής προσπάθεια απαξίωσης του ανθρώπου – συμβόλου για το ελληνικό μπάσκετ. Αλλά, ας ξεχάσουμε το μέγεθος καθενός (ακόμα κι οι κορυφαίοι μπορεί να κάνουν κακές επιλογές) και να πάμε στην ουσία της υπόθεσης.
Η ΕΟΚ αποφάσισε αίφνης, 29 χρόνια μετά (μεγάλη επέτειος η συμπλήρωση των 29 χρόνων) να τιμήσει με ένα δείπνο την Εθνική του ’87. Ενημέρωσε τον Γκάλη πέντε μέρες πριν το τραπέζι, με sms. Το μήνυμα δεν εστάλη προσωπικά από τον πρόεδρο της ΕΟΚ, αλλά από τον μάνατζερ της Εθνικής. Είναι πρόδηλο πως οι αποστολείς ήλπιζαν πως κάποια δουλειά θα είχε και δεν θα πήγαινε.
Διαβάστε όλο το άρθρο στο sportdog.gr
