Έγραψε τις προάλλες ο Γιώργος Κογκαλίδης για το “Πρώτη φορά… Αριστερά”. Και λόγω έλλειψης χρόνου, και επειδή στην πολιτική δεν είναι όλα, όπως φαίνονται αφήσαμε το σχόλιο του Γιώργου ασχολίαστο. Απόδειξη;
Η προσχεδιασμένη (σύμφωνα με πολλούς ειδικούς) απόφαση της νεόκοπης Κυβέρνησης για δημοψήφισμα.
Ο Γιώργος υπήρξε σκληρός προς την Κυβέρνηση θεωρώντας ότι θα περάσει τα μέτρα, που επρότειναν οι Ευρωπαίοι τυχοδιώκτες. Και έγραψε: “Σε στρίμωξαν στον τοίχο και όταν ένιωσαν ότι “δεν μπορεί, θα αντιδράσει” σου πέταξαν μια τάχα μου αριστερή κυβέρνηση, η οποία περνά πιο αντιλαϊκά μέτρα, από τις πλέον συντηρητικές κυβερνήσεις του τόπου. Τους ακούς στην τηλεόραση και μπερδεύεσαι. Ποιος είναι δεξιός και ποιος αριστερός; Αν περιμένεις να τους ξεχωρίσει από τη ρητορική, σώθηκες.
Αριστερός είναι αυτός που νιώθει οργή για κάθε αδικία που συμβαίνει. Όπου κι αν συμβαίνει.
Αριστερός είναι αυτός που σκύβει μόνο μπροστά στους νεκρούς του.
Αριστερός είναι αυτός που είναι ανυπάκουος, ανυπότακτος, ονειρεύεται τη ρήξη και την ανατροπή του συστήματος.
Το ζήτημα δεν είναι να διαλέξεις ανάμεσα στους Νενέκους ποιος δένει καλύτερα τη γραβάτα, ποιος γράφει καλύτερα στον φακό. Το ζήτημα είναι αν θα αποδεχθείς τη μοίρα σου, ή αν θα παλέψεις για την ανατροπή του σκηνικού. Αν επιλέξεις το δεύτερο, θα βρεις τον πραγματικό Αριστερό δίπλα σου, στον αγώνα. Αρκεί να πας εσύ πρώτη φορά… Αριστερά”.
Συμπέρασμα δικό μας: Η Κυβέρνηση ενήργησε τελικά (με βάση την απόφαση μέσα στα ξημερώματα) ως… Αριστερά και ετοιμάζεται με σύμμαχο τον λαό να “δραπετεύσει” από την “κακή” Ευρώπη, αγνοώντας τις συνέπειες της απόφασης της 5ης Ιουλίου. Διότι, στο (εκβιαστικό) ερώτημα “ναι”, ή “όχι” στην πρόταση των θεσμών” και εμείς “όχι” θα ψηφίσουμε!
Στην ουσία της υπόθεσης δεν πρόκειται να μπούμε όμως. Ως νέοι… Χρυσοχοϊδηδες γράφουμε ευθέως, ότι δεν έχουμε διαβάσει την πρόταση-μνημόνιο των Ευρωτοκογλύφων, όπως δεν έχουμε διαβάσει και την πρόταση-μνημόνιο της Κυβέρνησης-συγκυβέρνησης “Πρώτη φορά Αριστερά”, που τεχνηέντως ή μη, φίλε Γιώργο, (η Κυβέρνηση) ξέχασες ότι συνοδεύεται από μπόλικη δόση “Πρώτη φορά… ψευτοδεξιά”, με Καμμένους και Χαϊκάληδες. Και ολίγον… ΠΑΣΟΚ με Κουρουμπλήδες και Μητρόπουλους.
Όμως, ο φίλος Γιώργος με την τετράγωνη λογική όντως και την εξαιρετική επιχειρηματολογία και ελέω καταβολών, που ενίοτε ζηλεύουμε, υπέπεσε σε πρωτοφανές διχαστικό ολίσθημα, που λίγο απέχει από το δημοψήφισμα Τσίπρα-Καμμένου.
Έχουμε και λέμε λοιπόν…
Αυτός, που νιώθει οργή για κάθε αδικία, που συμβαίνει δεν είναι ΜΟΝΟ ο αριστερός. Είναι και ο δεξιός. Είναι και ο κεντρώος. Είναι και ο ανένταχτος.
Γιατί ούτε ο Παναγούλης, ούτε ο Μουστακλής ήταν αριστεροί, Γιώργο, αλλά έκαναν αντίσταση.
Αυτός, που σκύβει μπροστά στους νεκρούς του είναι δεν είναι ΜΟΝΟ ο αριστερός. Είναι και ο δεξιός και ο κεντρώος και ο ανένταχτος.
Αυτός, που θέλει μια καλύτερη κοινωνία δεν είναι ΜΟΝΟ ο αριστερός. Είναι και ο δεξιός και ο κεντρώος και ο ανένταχτος.
Οι ευαισθησίες δεν συνιστούν αποκλειστικό προνόμιο του Αριστερού και εδώ είναι το λάθος διαρκείας των… Αριστερών, οι οποίοι (μεταξύ μας) οποτεδήποτε κλήθηκαν ιστορικά να διαχειριστούν αυτοβούλως καταστάσεις (εντός ή εκτός βουνού) τα έκαναν θάλασσα! Στην πολιτική, στην ΕΣΗΕΑ, στο… θυρωρείο της πολυκατοικίας.
Η συλλήβδην αποστροφή περί “Νενέκων” συνιστά προσβολή για μεγάλο μέρος των συνελλήνων, οι οποίοι δεν μπορούν να κατηγορούνται μια ζωή για τους πολιτικούς, που ψηφίζουν. Και ναι, “νενέκοι” στην πολιτική δεκάδες από γεννήσεως της ελεύθερης (;) πατρίδας.
Στα ιστορικά χρονικά η ενότητα ήταν το ζητούμενο. Και όποτε επιτεύχθηκε… νικήθηκαν οι κατακτητές στον Γοργοπόταμο. Νικήθηκαν οι φασίστες με το “σκριν” του Μίκη όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας ο (αείμνηστος) Καραμανλής. Όταν “παντρεύτηκε” η λογική του μη αριστερού με την επαναστατικότητα του αριστερού η Ελλάδα ωφελήθηκε. Αυτή είναι η αλήθεια…
“Είμαι εναντίον του «προετοιμασμένου ηρωϊσμού»… Μάνος Χατζιδάκις.
geonikol@hotmail.com
