Το γράφω και το λέω με κάθε ευκαιρία: Δεν υπάρχει μια αλήθεια. Καθένας μπορεί να δει τη δική του –διαφορετική– αλήθεια, οσάκις επιχειρεί να ερμηνεύσει πραγματικά γεγονότα. Άρα, δεν θα υπερασπιστώ τη… δική μου αλήθεια. Μπορώ, όμως, να κρίνω και την αλήθεια των άλλων, να διαβάσω (να διαβάσουμε) πίσω από τις γραμμές.
Ποιο είναι το πραγματικό γεγονός; Ότι στο -εντυπωσιακό φέτος- πρωτάθλημα της Α1 υπάρχει σημαντική αύξηση εισιτηρίων. Πάμε στην ερμηνεία. Εμείς (αφελώς, σύμφωνα με κάποιους) το αποδώσαμε στην εξαιρετική εικόνα του, στην ανταγωνιστικότητα, στο ότι πας στο γήπεδο και δεν ξέρεις από πριν τον νικητή.
Υπάρχει κι άλλη θεώρηση. Κατά σύμπτωση προέρχεται από δημοσιογράφους που έχουν είτε επαγγελματική σχέση με την ΕΟΚ (συμμετέχουν στο γραφείο Τύπου), είτε έχουν πριμοδοτηθεί (τσαρτερίστας). Σύμφωνα με αυτή την άποψη, ο ΕΣΑΚΕ δεν έχει συμμετοχή, η αύξηση παρατηρείται μάλλον επειδή κάνει κρύο έξω κι ο κόσμος μπαίνει στα γήπεδα για να ζεσταθεί. Είναι η δική τους αλήθεια.
Αυτοπροσδιορίζονται ως άνθρωποι που ζουν (επαγγελματικά) από το μπάσκετ, αλλά ενοχλούνται από το γεγονός ότι πανηγυρίζουμε για την αύξηση της δημοφιλίας του αθλήματος που αγαπάμε. Οξύμωρο; Όχι.
Ουδέποτε ήταν ζητούμενο για τον Γιώργο Βασιλακόπουλο η πρόοδος του μπάσκετ. Όχι, αν δεν περνούσε από τα δικά του χέρια, αν δεν ήταν αυτός στο κάδρο, αν δεν απολάμβανε αυτός το κύριο μερίδιο της επιτυχίας. Ακόμα και για το Ευρωμπάσκετ του 1987 βρέθηκαν κάποιοι και είπαν πως το κερδίσαμε χάρη στον “σωλήνα” κι όχι χάρη στον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τ’ άλλα παιδιά. Τέτοια αμετροέπεια και ναρκισσισμός.
Όταν, λοιπόν, τα “πρωτοπαλίκαρα” του ασπάζονται την ίδια αλήθεια, μένει σε μας τους υπόλοιπους να αναρωτηθούμε αν απλά βλέπουν αλλιώς το κάδρο, ή αν ακολουθούν τη γραμμή του “μεγάλου“. Καθένας κρίνει, κανείς δεν μπορεί να επιβάλλει την άποψή του.
Ο Γιώργος Πετρίδης κατέγραψε ότι 10 από τις 12 ομάδες παρουσιάζουν αύξηση και δύο μηδαμινή πτώση. Αυτό μεταφράστηκε ως… να ‘ναι καλά αυτοί που ανέβηκαν. Ερμηνεία είναι κι αυτή. Και, συμπτωματικά, βολεύει και τον Γιώργο Βασιλακόπουλο, καθώς υποβαθμίζεται ένα γεγονός, που μόνο καλό είναι για το άθλημά μας.
Εδώ και χρόνια, όμως, ο πρόεδρος της ΕΟΚ είναι εχθρός του μπάσκετ. Όχι γιατί δεν αγαπά το άθλημα -αλίμονο, ποιος τολμά να υποστηρίξει κάτι τέτοιο;- αλλά γιατί αγαπά πιο πολύ τον εαυτό του. Κι είπαμε: Δεν αντέχει να βλέπει πως η Α1 είναι ανταγωνιστικότατη, πως ο κόσμος γεμίζει τα γήπεδα.
Μιλάνε (η καραμέλα έχει λιώσει, αλλά κάνουν ακόμα πως την πιπιλάνε) για “πτώση του επιπέδου“, όταν για πρώτη φορά μετά από χρόνια έχουμε εκτός από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό στο Top16, και τον ΠΑΟΚ να συνεχίζει στο Eurocup.
Μιλάνε για πτώση του επιπέδου, όταν η ΑΕΚ προβάλλει αξιώσεις για την τρίτη θέση, όταν δεν ξέρουμε ποιος θα πέσει, όταν οι ομάδες διαρκώς ενισχύονται για να αντέξουν στον ανταγωνισμό, όταν η Κηφισιά από “φαβορί” για την τρίτη θέση, αν δεν είχε νικήσει τον Ολυμπιακό θα ανησυχούσε για την παραμονή της, όταν ο Κόροιβος θα μπορούσε την περασμένη αγωνιστική να έχει περάσει από την Πάτρα (έχασε στην παράταση), όταν, όταν, όταν…
Η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟΚ κάνουν μεταγραφές παικτών Ευρωλίγκας, αθλητές από ομάδες χαμηλότερης δυναμικής (Κολοσσός) μετακομίζουν στην Ευρωλίγκα, αλλά το επίπεδο έχει πέσει. Αυτό θέλει να διαβάζει ο “μεγάλος“, αυτό του προσφέρουν. Δεν πειράζει. Ο καιρός είναι κριτής όλων μας. Και θα δικαιώσει την επιλογή καθενός. Να γράψει αυτό που βλέπει, ή να γράψει αυτό που το αφεντικό θέλει να διαβάσει…
kogas@ebasket.gr
