Χάνει και χάνεται

vasilakopoulos1

vasilakopoulos1

kogasΤο υπό διαβούλευση (μέχρι αύριο) σχέδιο Αθλητικού Νόμου στέλνει στα σπίτια τους παράγοντες, οι οποίοι γέρασαν στους προεδρικούς θώκους. Παράλληλα, επιχειρεί μια σειρά από τομές, εκ των οποίων εξόχως σημαντική -κατά την ταπεινή μου άποψη- είναι η απελευθέρωση της διαιτησίας από το σφιχταγκάλιασμα της ομοσπονδίας (εν προκειμένω της μπασκετικής για εμάς). Επειδή, πολλές φορές χάνουμε την ουσία, βλέποντας το δέντρο κι όχι το δάσος, ας το αναλύσουμε λιγάκι.

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είναι 75 (σε λίγες ημέρες θα γίνει 76, αλλάζοντας ο χρόνος) ετών. Αν δεν υπάρξει αναδρομική ισχύ της οκταετίας, αν αρχίσει να μετρά από τη μέρα ψήφισης του νόμου, θα έχει άλλα οκτώ χρόνια παρουσίας στο ρετιρέ της ΕΟΚ. Υπάρχει άνθρωπος που ανησυχεί για το αν θα είναι πρόεδρος ομοσπονδίας στα 84 του;

Όσο ανεπτυγμένο “υπερεγώ” κι αν έχει κανείς, όσο νάρκισσος κι αν είναι, όσο εθισμένος στο “ναρκωτικό” που λέγεται “εξουσία“, μπορεί να ενδιαφέρεται για το να παραμείνει στη θέση του προέδρου στα 84 του; Πρόδηλη είναι η απάντηση, άρα κάπου αλλού πρέπει να αναζητήσουμε το ενδιαφέρον του πρώην “ισχυρού” για να διατηρηθεί το “στάτους κβο” στον χώρο του μπάσκετ.

Είναι επίσης ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι οδεύουμε προς την εποχή (δεν είναι μακριά) που οι ομοσπονδίες δεν θα επιχορηγούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Όχι στον βαθμό που επιχορηγούνται μέχρι σήμερα. Θα παίρνουν κάποια χρήματα για τις Εθνικές Ομάδες, τα οποία θα αναρτούν (έσοδα κι έξοδα) υποχρεωτικά στο “Διαύγεια“. Η απουσία “υπεραξίας” περιορίζει το ενδιαφέρον κι αυτό είναι αυτονόητο.

Μόνο που εδώ βλέπουμε αυξημένο ενδιαφέρον για να παραμείνουν άπαντες στη θέση τους. Και οι ομοσπονδιακοί, και οι της ΚΕΔ/ΕΟΚ, και όλοι. Προφανώς έχουμε να κάνουμε με λάτρεις του σπορ, οι οποίοι έχουν πάρει εντολή από τον… Ύψιστο να φροντίζουν για το καλό του μπάσκετ, το οποίο μπάσκετ δίχως αυτούς θα εξαφανιστεί. Λέτε να ισχύει κάτι τέτοιο;

Συγνώμη που θα κατεβώ από το ροζ συννεφάκι και θα μιλήσω με πεζούς όρους. Ο έλεγχος της διαιτησίας προσφέρει μερικό έλεγχο των ομάδων. Προσφέρει τη δυνατότητα συναλλαγής μαζί τους. Δεν το λέω εγώ, το έγραφε το τάχα μου μυστικό και τάχα μου ανώνυμο όργανο της ΕΟΚ, όταν απειλούσε ανοιχτά τις ΚΑΕ που ψήφισαν τον Χαλβατζάκη για πρόεδρο του ΕΣΑΚΕ.

Θέλουν να ελέγχουν τις ομάδες κι αυτό το πετυχαίνουν ελέγχοντας τη διαιτησία. Το να ελέγχεις τις ομάδες έχει την αξία του, η οποία αποτιμάται όχι μόνο σε τιμητικές πλακέτες. Γι’ αυτό και είναι βέβαιον ότι άμα χάσουν τον έλεγχο της διαιτησίας οι ομοσπονδίες, θα χάσουν κι ένα τεράστιο μέρος της όποιας επιρροής τους, καθώς πλέον κι εκεί πνέουν τα λοίσθια.

Αυτός είναι κι ο λόγος που ο νομοθέτης προχωρά ταυτόχρονα και στον περιορισμό της θητείας των παραγόντων, αλλά και στον διαχωρισμό ομοσπονδίας – διαιτησίας. Γιατί γνωρίζει, όπως όλοι μας, πώς παίζεται το παιχνίδι. Ζητούμενο γι’ αυτόν (κι όχι μόνο) δεν είναι να απαλλαχθεί ο αθλητικός χώρος στην Ελλάδα από συγκεκριμένους παράγοντες, προερχόμενους από το “βαθύ ΠΑΣΟΚ“, αλλά και να κοπεί ο ομφάλιος λώρος, η συνιστώσα ελέγχου των παραγόντων.

Είναι επίσης εντυπωσιακό πώς ένας άνθρωπος όπως ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, που πολλάκις έχει δηλώσει “δεν ασχολούμαι με τη διαιτησία” επιλέγει να έχει υπό τον απόλυτο έλεγχό του όλη την παραγωγική διαδικασία των “γκρίζων“. Όπως είναι εντυπωσιακό το πώς διαπλέκεται η ΚΕΔ με την ΕΟΚ, ουχί μόνο ως επιτροπή της, αλλά ως φυσικά πρόσωπα.

Η πτώση δεν έρχεται. Έχει έρθει. Ήδη στον νόμο είναι πρόδηλο ότι ο Βασιλακόπουλος και οι δικοί του αποτελούν “μαύρα πρόβατα” και πως είναι επιτακτική ανάγκη όχι μόνο να απαλλαχθεί ο χώρος από την παρουσία τους, αλλά να μην έχουμε στο εξής “νέους Βασιλακόπουλους“. Κι ο νόμος βγήκε από τις καθολικές αντιδράσεις των ασχολουμένων με τον αθλητισμό, πλην των καθαρμάτων, που συνωστίζονται στις αυλές των προέδρων.

Το ίδιο συμβαίνει και στη βάση. Δείτε τις ανακοινώσεις που κάθε τρεις και λίγο βγάζουν οι ομάδες. Δείτε τις αντιδράσεις, το ξεχαρβάλωμα που υπάρχει στην ομοσπονδία. Το τέλος είναι κοντά. Το μπάσκετ θα μπορέσει να αναπνεύσει.

Το ζήτημα είναι πιο απλό απ’ ότι φαντάζεται κανείς. Ακόμα κι αν αποκτήσει το δικαίωμα να διοικήσει για περισσότερο χρονικό διάστημα την ΕΟΚ, αν χάσει τη διαιτησία, χάνεται.

Υ.Γ.: Επειδή πολλοί συγχέουν τη στάση μας απέναντι στον Γιώργο Βασιλακόπουλο και την εφαρμοσμένη πολιτική του, με τη στάση που τηρεί -για τους δικούς της λόγους- η ΚΑΕ Ολυμπιακός, να σημειώσω (ήθελα καιρό να το πράξω) τούτο: Αν ο πρόεδρος της ΕΟΚ είχε τόση στήριξη από τους ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού, όση έχει από τους ρεπόρτερ του Ολυμπιακού, μπορεί και να ήταν… ακλόνητος.

Μακριά από εμάς τέτοιες σκέψεις. Σας αρέσει ή όχι. Εμείς γράφουμε αυτό που πιστεύουμε, αδιαφορώντας αν ευκαιριακά ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός είναι σήμερα υπέρ ή κατά.

kogas@ebasket.gr

Περισσότερα σχετικά άρθρα
Περισσότερα από Γιώργος Κογκαλίδης
Περισσότερα σε Κογκαλίδης

Δειτε επισης

Βαγγέλη Λιόλιο, βόλεϊ βλέπεις;

Να βλέπεις το βόλεϊ (γυναικών) και να κλαις. Ολοκληρώθηκε χθες το φάιναλ-4 τού κυπέλλου βό…