Όταν μιλάμε για παίκτες σημαίες, αναφερόμαστε σε αθλητές όπως ο Τότι στη Ρόμα, ο Αλβέρτης στον Παναθηναϊκό και μερικούς ελάχιστους ακόμη. Στην ΕΣΚΑΝΑ, υπάρχει ο αθλητής του Μίλωνα Κώστας Μπίκας. Ένας εξαιρετικός χαρακτήρας, ένας μεγάλος αθλητής στο μπάσκετ και όχι μόνο και πιστός στρατιώτης των “πρασίνων” της Νέας Σμύρνης μιλά αποκλειστικά στους Sportsofficers.
– Κώστα από πότε είσαι στον Μίλωνα;
“Στο Μίλωνα είμαι από έξι χρονών. Και ενδιάμεσα έχω φύγει μια χρονιά για την ομάδα της Αγ. Παρασκευής, στη Β΄ Εθνική τότε το 2009”.
– Τι σε κράτησε τόσα χρόνια στο Μίλωνα;
“Ο Μίλωνας είναι η οικογένεια μου. Μια δεύτερη οικογένεια ας το πούμε. Η σχέση μου με τους ανθρώπους τις ομάδας ήταν πάντα σε διαφορετικό επίπεδο. Δεν ήταν απλές σχέση αθλητή με στελέχη της ομάδας και έτσι δεν ήθελα να φύγω ποτέ από εκεί”.
– Αν θυμάμαι καλά πρόλαβες την ομάδα και στην Α2.
“Δύο χρονιές στην Α2 και μετά πήγαμε προς τα κάτω, δυστυχώς. Β’, Γ’΄και τώρα στα τοπικά”.
– Α2 είχες αγωνιστεί; Μετράς συμμετοχές στην κατηγορία;
“Είχα αγωνιστεί κάποια ελάχιστα παιχνίδια. Ήμουν και πολύ μικρός τότε και είχα συμμετοχές στα τελευταία λεπτά από μεγάλες ήττες και στα τελευταία παιχνίδια που δεν είχαν βαθμολογικό ενδιαφέρον. Παρόλα αυτά ήταν μια μεγάλη εμπειρία για εμένα να συμμετέχω στην Α2 πριν καν κλείσω τα 18”.
– Ποιο μεγάλο συμπαίκτη έχεις να θυμάσαι από εκείνα τα χρόνια; Ποιο μεγάλο όνομα;
“Κοίταξε κάποιο όνομα τεράστιο δεν πέρασε τα χρόνια που βρίσκομαι εγώ στην ομάδα. Πολύ μεγάλοι παίκτες όμως ναι. Έχω να θυμάμαι έναν πολύ καλό ξένο. Λεγόταν Φιλίπ Περέ και από τους Έλληνες ξεχωρίζω τον Κώστα Μαχαίρα που τώρα αγωνίζεται στον Εθνικό Πειραιώς”.
– Τι έφταιξε και κατρακύλησε ο Μίλωνας εκείνα τα χρόνια μέχρι να φτάσει πέρυσι στην Α ΕΣΚΑΝΑ;
“Οι ευθύνες είναι διοικητικές σίγουρα. Δε έγιναν κάποιες κινήσεις που θα έπρεπε εκείνη την περίοδο και η ομάδα έπεσε πάρα πολύ εύκολα δύο κατηγορίες. Από Α2 στη Β’ Εθνική και από Β’ στη Γ’. Αν πέσεις μετά είναι υψηλό το επίπεδο ώστε να καταφέρεις να επανέλθεις εκ νέου στην προηγούμενη κατηγορία. Και τη χρονιά που πέσαμε στα τοπικά, ήταν μια δύσκολη χρονιά, λεφτά δεν υπήρχαν καθόλου στην ομάδα και μας πήρε η κάτω βόλτα”.
– Από τα μεγάλα τα χρόνια του Μίλωνα που θυμάμαι εγώ προσωπικά, ο σύλλογος στήριζε τα δικά του παιδιά από τις ακαδημίες. Τι άλλαξε τα τελευταία χρόνια; Τι πήγε στραβά;
“Βέβαια. Ο Μίλωνας κάπου τα είχε μπερδέψει. Ενώ έδινε και δίνει μέχρι και σήμερα τρομερή σημασία στις ακαδημίες του, όταν ο έφηβος γινόταν άνδρας, κάπου χανόταν ο αθλητής και ίσως δεν έβρισκε και τη στήριξη- εμπιστοσύνη που ήθελε και έβρισκε αλλού το επόμενό του βήμα”.
– Κάποια από τα παιδιά της δικής σου φουρνιάς, που έφυγαν τότε, βλέπουμε να επιστρέφουν σιγά σιγά.
“Ε, Σιγά σιγά, τώρα που έχει πέσει λίγο το επίπεδο, υπάρχουν διαφορετικοί στόχοι, είναι πιο προσιτές και οι εποχές και μπορούν να επιστρέψουν κάποιοι που δεν μπορούσαν να σταθούν τόσο ψηλά εκείνα τα χρόνια”.
– Έχεις να θυμάσαι κάποιο αξέχαστο ματς; Κάποια στιγμή που δε θα ξεχάσεις ποτέ στα τόσα χρόνια σου στο Μίλωνα;
“Τα παιχνίδια είναι πάρα πολλά. Εγώ θυμάμαι σαν χθες, το πρώτο μου παιχνίδι στο αντρικό. Ήμουν 16 χρονών και μπήκα μέσα στο παρκέ σε παιχνίδι Β΄εθνικής με αντίπαλο την Ελευσίνα. Έγινε τότε η αρχή και από τότε είμαι παρόν και στο άθλημα και στην ομάδα μου”.
– Ποια ονόματα σου έρχονται αυθόρμητα σαν οι καλύτεροι συμπαίκτες. Πιο αγαπητοί ή είχατε την καλύτερη συνεργασία.
“Μου βάζεις δύσκολα. Έχουν περάσει αρκετά καλά παιδιά και πολύ καλοί παίκτες. Ίσως να έδειχνα κάποια προτίμηση και να ξεχώριζα τα παιδιά που ξεκινήσαμε μαζί από μικροί, τον Καράμπαμπα και τον Θεολόγο τον Βλαβιανό”.
– Είχες προτάσεις να φύγεις από το Μίλωνα τόσα χρόνια, πέραν της χρονιάς που πήγες δανεικός στην Αγία Παρασκευή;
“Είχα προτάσεις, αλλά δεν το συζητούσα καν. Πέραν του ότι ο Μίλωνας είναι η δεύτερη οικογένεια μου, οι καιροί έχουν αλλάξει. Προτεραιότητα μου ήταν η επαγγελματική μου αποκατάσταση. Το μπάσκετ όντας μέλος του Μίλωνα, μπορώ να πω ότι είχα κλειδώσει”.
– Πέρυσι ήσασταν πολύ κοντά στην άνοδο. Τι χάλασε και δεν καταφέρατε να επιστρέψετε στις εθνικές κατηγορίες;
“Καταρχήν οι στόχοι δεν είχαν μέσα άνοδο για πέρυσι. Θέλαμε να καθαρίζαμε από νωρίς την κατηγορία, αλλά η πορεία ήταν διαφορετική. Πήγαμε απρόσμενα καλά και οι κακές ήττες που κάναμε στην αρχή, μας στέρησαν το κάτι παραπάνω. Αν το δούμε και λίγο καλυτέρα, σε κάποια σημεία φάνηκαν και οι διαφορές από τις άλλες ομάδες. Ερμής και Μάνδρα ήταν υπερπλήρεις πέρυσι, με μπάτζετ 6 ή και 7 φορές μεγαλύτερο από το δικό μας”.
– Ποιο ματς δε θα ξεχάσεις από την περσινή χρονιά, που την έχεις και πιο φρέσκια;
“Σίγουρα το ματς με τον Ερμή μέσα στη Νέα Σμύρνη. Χάναμε 19 πόντους στο ημίχρονο και στο τέλος αντρέψαμε το παιχνίδι και κερδίσαμε με 8. Ήταν πολύ μεγάλη νίκη. Βγάλαμε πολύ ψυχή και πάθος μέσα στο γήπεδο και πήραμε αυτό που θέλαμε. Ήταν και γεμάτο το γήπεδο, γινόταν κανονικός χαμός, συνθήκες που σε πωρώνουν σαν αθλητή”.
– Φέτος τι να περιμένουμε από την ομάδα σου;
“Φέτος πιστεύω να πάμε καλύτερα από πέρυσι. Σε ένα πιο δύσκολο πρωτάθλημα απ’ ότι πέρυσι, μακάρι να μπορέσει να έρθει και η άνοδος. Θα ήταν ιδανικά”.
– Με την προσθήκη του Βαρυπάτη έχετε ανέβει η αλήθεια είναι επίπεδο φέτος.
“Τι να σου πω για αυτόν τον αθλητή; Είναι 41 χρονών και είναι αιώνιος έφηβος. Μπαίνει πρώτος στο γήπεδο και παίζει καλύτερα και από εικοσάρης. Θα μας βοηθήσει πολύ. Ήδη το κάνει δηλαδή”.
– Για την κατηγορία τι προβλέπεις; Έχεις κάποια εικόνα;
“Από τα λίγα που έχω δει, ο Άρης Νικαίας έχει πολύ καλή ομάδα, με ρόστερ αξιοζήλευτο, και από εκεί και έπειτα όλοι πάνω κάτω βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Θα είναι ένα πολύ δύσκολο πρωτάθλημα”.
– Στο κύπελλο περάσατε το εμπόδιο των Τραχώνων. Ο τελικός είναι ένας στόχος;
“Το Final 4 είναι εφικτό πιστεύω, αλλά ο τίτλος δυσκολεύει καθώς υπάρχει και ο φάρος στον θεσμό. Αν και στο επόμενο ματς αντιμετωπίζουμε τον Πρωτέα Βούλας που είναι πολύ δυνατή ομάδα, αν τον περάσουμε θα έχουμε σημαντικές πιθανότητες, να βρεθούμε ψηλά στον θεσμό”.
– Τι θα άλλαζες στην κατηγορία της ΕΣΚΑΝΑ για να ανέβαινε κι άλλο το επίπεδο και να είχε πιο πολύ ενδιαφέρον;
“Δύσκολο αυτό που με ρωτάς. Αλλά αυτό που μου έρχεται πρώτο, είναι οι συνθήκες του Πρωταθλήματος. Λίγο οι ώρες που δεν είναι οι καλύτερες για αγώνες και προπονήσεις ερασιτεχνών αθλητών, λίγο η Δευτέρα που γίνονται οι αγώνες, θα μπορούσε να άλλαζε για να ερχόταν κι άλλος κόσμος στα γήπεδα.
Γνωρίζω ότι όλα συσχετίζονται και με τις άλλες κατηγορίες, αλλά θα μπορούσε να υπάρξει βελτίωση σε αυτούς τους τομείς. Το σίγουρο είναι ότι ο θεσμός που υπάρχει τα τελευταία χρόνια με την υποχρεωτική χρήση του μικρού κάτω 22, είναι πάρα πολύ έξυπνη. Ψήνονται τα νέα παιδιά σε υψηλό επίπεδο και ουσιαστικά ετοιμάζονται για ένα μεγαλύτερο βήμα. Είμαι υπέρ αυτής της κίνησης”.
– Τελειώνοντας γνωρίζουμε ότι είσαι και αθλητής του Καράτε με μεγάλες διακρίσεις. Πως τα καταφέρνεις όλα;
“Μέχρι και νέων ανδρών στα 21 μου, ήμουν πανελλήνιος πρωταθλητής και από εκεί και πέρα έχω μια δεύτερη -τρίτη θέση στο βαλκανικό πρωτάθλημα στο εξωτερικό, έχω συμμετάσχει σε πανευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα χωρίς όμως κάποια διάκριση και συνεχίζουμε…
Λίγο δύσκολα τα ωράρια, υπάρχει κάποια πίεση, αλλά η αγάπη για τον αθλητισμό και για τα δύο αθλήματα που ασχολούμαι με κάνουν να θέλω και να μπορώ να τα προλαβαίνω. Ο αθλητισμός είναι η λύση σε πολλά προβλήματα για τους νέους. Αυτό θα ήθελα να είναι και το μήνυμα που θα ήθελα να περάσω”.
– Κώστα σου ευχόμαστε καλή αγωνιστική χρονιά σε εσένα και την ομάδα σου. Νομίζω ότι καλύψαμε τις απορίες πολλών φίλων της κατηγορίας και μέσα από τη συνέντευξη αυτή να μάθανε καλύτερα ποιος είναι ο Κώστας Μπικας.
“Καλή συνέχεια στην προσπάθεια σας, σας εύχομαι. Η κατηγορία χρειάζεται ένα μπλογκ σαν το δικό σας, να μπορεί να αναδεικνύει την ομορφιά του αθλήματος και του τοπικού πρωταθλήματος που συμμετέχουμε. Καλή αγωνιστική χρονιά σε όλους”.
Πηγή: Sportsofficers
