Αν υπάρχει ένας τραυματισμός που ταλανίζει παίκτες (και κατ’ επέκταση ομάδες) είναι η θλάση. Ανάγεται στους μυϊκούς τραυματισμούς, που έχουν… επιδημική μορφή, συναντώνται σε όλα τα επίπεδα, σε όλες τις ομάδες και στερούν από τον προπονητή παίκτες – εργαλεία, ενίοτε τις πιο ακατάλληλες στιγμές.
Μια ματιά στα πρωτοσέλιδα, μια ανάλυση των τραυματισμών σε προετοιμασία (ακόμα και στο ποδόσφαιρο, στις πρώτες αγωνιστικές) πείθει. Κι όμως, η… νόσος που μοιάζει ανίατη έχει φάρμακο, αρκεί να προσπεράσουμε τις κλασικές μεθόδους αποθεραπείας και να δούμε την επόμενη μέρα της ιατρικής: Τα βλαστοκύτταρα!
“Στα αθλήματα επαφής (όπως είναι το μπάσκετ) το 22% των αθλητών, ανεξαρτήτου αθλήματος και επιπέδου άθλησης , παθαίνουν τουλάχιστον έναν τραυματισμό τον χρόνο. Το 42% των τραυματισμών αυτών, αφορούν μυϊκούς τραυματισμούς και θλάσεις μυών. Το 60% αυτών συμβαίνουν κατά τη διάρκεια αγώνα και ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, ενώ το 48% συμβαίνουν στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος, που σημαίνει ότι η κόπωση είναι πολύ σημαντικός προδιαθεσιακός παράγοντας.
Η έλλειψη μυϊκής χαλάρωσης, οι συνεχόμενοι αγώνες, πολύωρες προπονήσεις, το κακό ζέσταμα, η κακή φυσική κατάσταση και η διατροφή, ευθύνονται επίσης για μυϊκή καταπόνηση και θλάσεις” μας είπε ο Σταύρος Αλευρογιάννης, ο οποίος ειδικεύεται στη χρήση αυτόλογων ενήλικων βλαστικών κυττάρων. Γιατί;
“Στους μυϊκούς τραυματισμούς των αθλητών, που αποτελούν την πιο συχνά απαντώμενη αθλητική κάκωση, κλασσικές μέθοδοι θεραπείας, όπως φυσιοθεραπείες, αντιφλεγμονώδη, εγχύσεις ενζύμων, αιμοπεταλίων (PRP) και κορτιζόνη, εφαρμόζονται μέχρι σήμερα, χωρίς όμως να προάγουν τη γρήγορη και ασφαλή αποκατάσταση και επανένταξη των αθλητών στο προ της κάκωσης επίπεδο αθλητικής δραστηριότητας”.
Κάπου εδώ έρχεται το… αύριο σήμερα. “Τα τελευταία χρόνια η εξέλιξη της επιστήμης ανέτρεψε τα δεδομένα, με τις σύγχρονες βιολογικές θεραπείες με βλαστοκύτταρα. Οι πρωτοποριακές αυτές θεραπείες έχουν προκαλέσει επανάσταση στην αντιμετώπιση πλήθους αθλητικών κακώσεων, όπως μυϊκοί σπασμοί, θλάσεις, τενοντίτιδες, χόνδρινες βλάβες, που μπορούν τώρα να αντιμετωπιστούν χωρίς χειρουργεία και περιεγχειρητικές επιπλοκές. Ο χρόνος αποκατάστασης ελαχιστοποιείται, ενώ προάγεται η ασφαλέστερη επανένταξη των αθλητών“.
Αν νομίζεται ότι αυτά είναι… σκηνές από το μέλλον, ο Dr. Αλευρογιάννης σας επαναφέρει στο… τώρα: “Η θεραπεία αθλητών με αυτόλογα βλαστοκύτταρα είναι αρκετά διαδεδομένη στο εξωτερικό και διάσημοι ποδοσφαιριστές, όπως ο Diego Costa της Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Van Persi της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ,ο Frank Lampard της Τσέλσι έχουν υποβληθεί σε ανάλογες θεραπείες στο παρελθόν, με θεαματικά αποτελέσματα.
Επίσης κατά τη διάρκεια του πρόσφατου Μουντιάλ ποδοσφαίρου, ο άσος της Εθνικής Αργεντινής Di Maria, υποβλήθηκε σε αντίστοιχη θεραπεία με βλαστοκύτταρα για θλάση οπισθίων μηριαίων με σκοπό να προλάβει τον τελικό”.
Τί υπόσχεται αυτή η σύγχρονη θεραπεία; “Η θεραπεία αποκατάστασης των αθλητικών τραυματισμών με βλαστοκύτταρα είναι μη επεμβατική και προσφέρει στους αθλητές σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι των κλασσικών μεθόδων αποθεραπείας. Συγκεκριμένα:
– Τα βλαστοκύτταρα λαμβάνονται από τον ίδιο τον αθλητή (αυτόλογο προϊόν).
– Γίνεται αναίμακτα, χωρίς χειρουργείο.
– Είναι απόλυτα ανεκτή θεραπεία από όλους τους ασθενείς.
– Δεν απαιτεί νοσηλεία, ούτε μακρόχρονη φυσιοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή.
– Προσφέρει γρήγορη επανένταξη στις αθλητικές δραστηριότητες, ανάλογα με το είδος της βλάβης που αντιμετωπίζουμε, μειώνοντας το χρόνο αναμονής για την επανένταξη, τουλάχιστον στο 1/3.
– Ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο υποτροπής και μετατραυματικής δυσκαμψίας, αφού η μυϊκή αποκατάσταση δεν καταλείπει ουλή στους μυς.
– Δίνει τη δυνατότητα κρυοσυντήρησης των βλαστοκυττάρων για πιθανή μελλοντική χρήση.
– Δεν ανήκει στις απαγορευμένες από τη WADA θεραπείες”.
Το αν θα επιλέξουν οι αθλητές και οι ομάδες τις παραδοσιακές θεραπείες, είναι δικό τους ζήτημα. Το σίγουρο είναι πως είμαστε στο κατώφλι μιας νέας εποχής και πως τα σύγχρονα προβλήματα απαιτούν μοντέρνες λύσεις.
