Ούτε έχουμε να λάβουμε τίποτε, ούτε προσδοκάμε… Μακριά από μας… Το γράφουμε αυτό εκ των προτέρων γιατί ζούμε σε κακό κόσμο (ειδικά για το σινάφι μας λέμε), που θα ψάξει και πίσω από τις λέξεις. Κι ας μην έχουμε δώσει εμείς ποτέ δικαιώματα… Αλλά ρε παλικάρια, τι κακό είπε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος χθες; Πρόεδρος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός (των 6 ευρωτίτλων) είναι. Όχι, του… Α.Ο. Κάτω Παρτάλι!
Απαγορεύεται στο πλαίσιο της καλώς εννοούμενης προπαγάνδας, ή για να ανεβάσει την λίμπιντο των παικτών του και των οπαδών της ομάδας μια λεκτική υπερβολή; Η πρώτη ή η τελευταία φορά είναι, που λέγεται κάτι τέτοιο από παράγοντα; “Ο καλός Παναθηναϊκός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν… Ποια είναι η Ρεάλ και ποια η ΤΣΣΚΑ μπροστά στον Παναθηναϊκό;“, είπε.
Αυτή ήταν η πρόκληση χθες; Ή, αλλιώς ήταν αυτό πρόκληση και δεν ήταν οι υπερβολές (οι παραινέσεις προς εξέδρα μεριά) του Σπανούλη ή η υπερβολική χαρά του… Γιώργου Αγγελόπουλου, που σχεδόν πάτησε παρκέ πριν να λήξει το ματς για να πανηγυρίσει, θαρρείς και κατέκτησε το διηπειρωτικό; Και δικαίως, ο Νίκος Λεπενιώτης, διευθυντής Μάρκετινγκ της ΚΑΕ, πιο ψύχραιμος εξ όλων προσπαθούσε να ηρεμήσει τους πάντες και τους απωθούσε μακριά από τις γραμμές…
Κατ’ επανάληψη, έχουμε ψέξει όλες τις πλευρές για κάποιες ακρότητες. Όμως, ας αφήσουμε τους ανθρώπους της Ρεάλ ή της ΤΣΣΚΑ να… εξοργιστούν ή ν’ απαντήσουν στον πρόεδρο του Παναθηναϊκό, ο οποίος βρήκε τρόπο για να θυμίσει στις έτερες μπασκετικές δυνάμεις της Ευρώπης, ότι ο “Βασιλιάς” είναι εδώ. Ο Παναθηναϊκός τον οποίο μειοψηφίες λοιδωρούν χθες για την ήττα του στο ΣΕΦ, παρότι κάλλιστα θα μπορούσε να είχε κερδίσει, αν ο Σπανούλης (και εδώ συμφωνούμε με τον Σλούκα, που τον χαρακτήρισε καλύτερο παίκτη της Ευρώπης) δεν είχε πετύχει το εκπληκτικό τρίποντο.
Σε κάθε περίπτωση, και να μην έκανε την “περιβόητη” δήλωση ο Γιαννακόπουλος, θεωρείται δεδομένο ότι ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ πάλι θα νιώθουν άβολα. Και με τον Παναθηναϊκό και με τον Ολυμπιακό. Διότι γνωρίζουν ότι πρόκειται για σταθερές στον χάρτη της “γηραιάς ηπείρου”, που δεν μπορεί κανείς νοήμων να υποτιμήσει. Βέβαιο είναι και τούτο: ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ αν γινόταν να επιλέξουν, δεν θα επέλεγαν τις δύο ελληνικές ομάδες για να διασταυρωθούν στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας. Και δεν αποτελεί αυτό εθνικιστική έξαρση, αλλά μία πραγματικότητα.
Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός και τούμπαλιν έχουν δείξει κατ’ επανάληψη χαρακτήρα. Στα εύκολα και στα δύσκολα τα κατάφεραν κι αυτό από μόνο του προδίδει κλαμπ με ισχυρές βάσεις, αλλά και ρόστερ πανίσχυρο. Δεν υπάρχουν αδυναμίες;
Προφανώς υπάρχουν. Κι αυτές οφείλει να διερευνήσει ο κάθε προπονητής (αυτή είναι η δουλειά του πέρα από την διαχείριση του αγώνα και των κρίσεων), αλλά και να ερευνήσει ο δημοσιογράφος.
Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός μπορούν να προκριθούν στο Φάιναλ Φορ. Υπάρχουν γονίδια. Υπάρχουν οι προοπτικές.
Για να επιστρέψουμε όμως στο βασικό αντικείμενο της παρέμβασής μας και για να μην θεωρηθεί ότι “συμψηφίζουμε” τα πάντα στον βωμό της ουδετερότητας… Ο Γιαννακόπουλος, που όντως έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν για λεκτικά φάουλ, έκανε αυτό, που έπρεπε. Θέλησε να μεταδώσει στους πάντες στην ομάδα και πέριξ αυτής την πίστη ότι η ευκαιρία είναι μπροστά. Ότι εμπιστεύεται και τιμά παίκτες και προπονητή.
Και στο κάτω-κάτω, δεν είναι κακό να έχουν τον φόβο του… Ρώσοι και Ισπανοί. Πρωταθλητισμό κάνει ο Παναθηναϊκός. Δεν παίζει… τάβλι. Ο κ. Γιαννακόπουλος προφανέστατα και γνωρίζει καλά την ιστορία ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ και δεν δείχνει ασέβεια με την παραγοντική “αυθάδεια“, που τον διέκρινε χθες.
Άλλου τύπου “αυθάδειες” είναι το πρόβλημα. Όταν δηλαδή ενίοτε εντός των τειχών οι παράγοντες ένθεν και ένθεν υπερβαίνουν τα εσκαμμένα με δηλώσεις τους ή ανακοινώσεις τους. Που ναι μεν συσπειρώνουν τον κόσμο, αλλά ρίχνουν και λάδι στη φωτιά…
geonikol@hotmail.com
