Έξω οι Αμερικανοί

cedric simmons real osfp

cedric-simmons-real-osfp

kogasΓια να νικήσεις τη Ρεάλ και δη μέσα στο “σπίτι” της, εκεί όπου έχει ξεχάσει την τελευταία φορά που ηττήθηκε (από τον Παναθηναϊκό ήταν), πρέπει να έχεις όλες τις… κάνες καπνισμένες. Όταν παίζεις στην ουσία χωρίς Αμερικανούς, τότε δεν μπορεί παρά να προσφέρεις μια χαλαρή παρτίδα στους Μαδριλένους. Κι ο Ολυμπιακός αυτό έκανε…

Το πρώτο παιχνίδι ποτέ δεν σηματοδότησε τη συνέχεια. Μην ξεχνάτε πως λίγο πριν το φάιναλ φορ της Βαρκελώνης ο Ολυμπιακός είχε διαλύσει τη Σιένα, αλλά δεν ταξίδεψε ποτέ για την πρωτεύουσα της Καταλονίας. Ως εκ τούτου, υπάρχει και χρόνος και χώρος για ανατροπή, αλλά το ζήτημα είναι πώς.

Οι “ερυθρόλευκοι” ήταν επιθετικά ανισόρροποι γιατί απλά δεν είχαν inside game. Η επανεμφάνιση του Γιώργου Πρίντεζη τους πρόσφερε low post παιχνίδι, αλλά ήταν η εξαίρεση στον κανόνα. Φιλότιμος κι ο Σέντρικ Σίμονς, αλλά η ποιοτική διαφορά ήταν εμφανής.

Από εκεί και πέρα, Ντάνστον και Πέτγουεϊ ήταν αρνητικοί. Ο Ματ Λοτζέσκι απέδειξε γιατί τόσα χρόνια έβγαζε το ψωμί του σε χώρες που το μπάσκετ δεν είναι στην πρώτη σειρά ενδιαφέροντος. Και δεν περίμενα το ματς με τη Ρεάλ για να τον κρίνω.

Η άποψή μου για την αξία και τη χρησιμότητά του έχει καταγραφεί από την πρώτη φορά που τον είδα να αγωνίζεται με την “ερυθρόλευκη” φανέλα. Για τον Κόλινς μάλλον δεν συντρέχουν λόγοι αναφοράς, έτσι κι αλλιώς ήταν DNP (ελληνιστί μια χαρά το είδε το ματς από τον πάγκο, χωρίς να πληρώσει εισιτήριο).

Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστικός όταν είναι εκτός κλίματος οι Αμερικανοί. Και θα τολμούσα να πω ότι κανείς δεν μπορεί σε αυτό το επίπεδο να τα καταφέρει. Όχι στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας, όχι κόντρα στη Ρεάλ, όχι στη Μαδρίτη.

Επαναλαμβάνω, όχι για να κρατήσω… πισινή, ότι άλλο το χθεσινό παιχνίδι, άλλο το αυριανό. Όμως είναι εμφανές ότι οι ξένοι του Ολυμπιακού ηττήθηκαν κατά κράτος, γι’ αυτό και η συνολικά καλή βραδιά των Σπανούλη και Πρίντεζη δεν είχε αντίκρισμα.

Επειδή στην Ελλάδα θαρρούμε πως το DNA των πρωταθλητών περνά μέσα από σώβρακα και φανέλες, θυμηθείτε τα δύο τελευταία χρόνια, που οι “ερυθρόλευκοι” έκαναν την Ευρώπη να παραμιλά, το μέγεθος της συνεισφοράς παικτών όπως ο Κάιλ Χάινς, ο Έισι Λο, ακόμα και ο Πέρο Άντιτς.

Πρόδηλο είναι πως οι στιγμές δεν προσφέρονται για πειράματα, αλλά ειλικρινά δεν βλέπω τί λιγότερο θα προσφέρει ο Γιάννης Παπαπέτρου από αυτόν τον Ματ Λοτζέσκι. Όχι μόνο βάσει της χθεσινής του/τους εικόνας…

kogas@ebasket.gr

Περισσότερα σχετικά άρθρα
Περισσότερα από Γιώργος Κογκαλίδης
Περισσότερα σε Κογκαλίδης

Δειτε επισης

Βαγγέλη Λιόλιο, βόλεϊ βλέπεις;

Να βλέπεις το βόλεϊ (γυναικών) και να κλαις. Ολοκληρώθηκε χθες το φάιναλ-4 τού κυπέλλου βό…